
Columnist Hennie Vrielink uit Luttenberg belicht de plaatselijke dichteres Nel Gijsel-Hunink.
<p><img width="300" height="225" src="https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2023/12/Herman-Holtmaat-231208-maria-oord-Luttenberg-scaled.jpg" class="attachment-medium size-medium wp-post-image" alt="" decoding="async" loading="lazy" srcset="https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2023/12/Herman-Holtmaat-231208-maria-oord-Luttenberg-scaled.jpg 2560w, https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2023/12/Herman-Holtmaat-231208-maria-oord-Luttenberg-1024x768.jpg 1024w" sizes="auto, (max-width: 300px) 100vw, 300px" /></p><p><strong>In 1982 kreeg Nel Gijsel een bejaardenwoning aan het Gerrit Norpplein in Luttenberg toegewezen: “Ik ben blij dat ik weer thuis ben.” Het was haar zestiende verhuizing. Haar hele leven heeft ze gedichten geschreven. Toen ze aan het Gerrit Norpplein woonde heeft ze twee Luttenbergse gedichten geschreven over haar buurman Krukkerts Gerrit en over de naastgelegen tuin van Mariaoord. Twee gedichten over het verlies van wat haar dierbaar was.</strong></p>
<p>Na vele omzwervingen door Nederland en daarbuiten kwam Nel Hunink in 1977 terug naar Salland en ging wonen in de pastorie van Luttenberg, waar haar broer dorpspastoor was. Nel was geboren op Goede Vrijdag 1927 in Deventer en verhuisde op 6-jarige leeftijd naar Schalkhaar.</p>
<p>Als lerares land- en tuinbouw werkte ze in Friesland, de Gelderse Achterhoek en Wageningen. In 1959 debuteerde ze met haar gedichten “ik ben gelopen” en “ ‘k Ben gegaan door ’t land in de zon” in het Jaarboek Overijssel.</p>
<p>In 1961 vertrok ze naar Nieuw Guinea. In de binnenlanden van Suriname runde ze samen met haar man Leon Gijsel een school met internaat voor 40 boskinderen; nazaten van slaafgemaakte Afrikanen die naar het oerwoud waren gevlucht.</p>
<p>Om gezondheidsredenen kwam ze eind 1964 terug naar Nederland, waar in 1968 haar man overleed. In 1980 deed ze mee aan de Sallandse Finale van het Nationaal Concours Zondagdichters. Met het gedicht “Boerderietjen” won ze de eerste prijs in de categorie ‘dialect’:</p>
<p> </p>
<p style="text-align: center;"><em><strong>Boerderietjen</strong></em></p>
<p style="text-align: center;"><em>’t Is net ’n old keerltjen</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>wat daor zo steet,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>’n mutse op de kop van</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>flodderig reet,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Het vest en de jasse</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>uut hun voegen eraakt,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>de bokse vermolmd en</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>escheurd en vermaakt.</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>’t Hangt teegn de looze</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>zo dummelig en old,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>’n zunnestraol gef ‘m</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>nog eugskes van gold;</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>’t is aomd, ‘k prakkezeere</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>of ’t mèn d’r nog steet,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>det scheef boerderietjen</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>met zien mutse van reet.</em></p>
<p>Toen ze in Luttenberg woonde heeft ze in 1983 haar eerste en enige gedichtenbundel gepubliceerd “Deze gedichten zijn van Nel Gijsel” in de Guldemond Salland Serie met illustraties van Irma Minke. In deze bundel geen Luttenbergse gedichten, maar waarin wel haar grote verbondenheid met de schepping, Salland en de natuur de boventoon voert. Toen ze in een bejaardenwoning aan het Gerrit Norpplein woonde, heeft ze een tweetal gedichten geschreven over haar directe woonomgeving. Een prachtige herinnering uit 1985 over haar buurman Krukkerts Gerrit:</p>
<p style="text-align: center;"><em><strong>Krukkert</strong></em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Hij hoorde bij dit dorp, zoals</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>maat 48 schoenen aan z’n voeten,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>het zal ons vreemd te moede zijn</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>als wij hem nergens meer zullen ontmoeten;</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>een beetje weifelend bij het gaan,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>de pet wat scheef, weer even staan,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>de broek op hallef ellef,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>ja, dat was Krukkert zellef.</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Hij hoorde bij dit dorp, zoals</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>de pruim tabak achter z’n wangen huisde</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>en ’t beeld blijft onuitroeibaar staan</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>hoe hij de litertjes naar binnen sluisde;</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>orakelend met weids armgebaar,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>breedsprakig, graag een gijntje;</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Krukkert himself op ’t pleintje.</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Hij hoorde bij dit dorp, zoals</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>de pet vergroeid zat op z’n grijze haren,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>geen groet meer à la Jan-Paul II</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>als hij door ’t kerkelaantje kwam gevaren;</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>op eigen wijze, haast zonder erg</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>ging de profeet uit Luttenberg,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em> de broek op hallef ellef,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>“daar heb je Krukkert zellef”,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>zei God …..</em></p>
<p><em>(Lees verder onder afbeelding)</em></p>
<figure id="attachment_90156" aria-describedby="caption-attachment-90156" style="width: 682px" class="wp-caption aligncenter"><img loading="lazy" decoding="async" class="wp-image-90156 size-large" src="https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2025/04/Hennie-Vrielink-250425-Krukkerts-Gerrrit-682x1024.jpg" alt="Hennie Vriedling Krukkeryts Gderrit" width="682" height="1024" srcset="https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2025/04/Hennie-Vrielink-250425-Krukkerts-Gerrrit-682x1024.jpg 682w, https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2025/04/Hennie-Vrielink-250425-Krukkerts-Gerrrit-200x300.jpg 200w, https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2025/04/Hennie-Vrielink-250425-Krukkerts-Gerrrit-scaled.jpg 1706w" sizes="auto, (max-width: 682px) 100vw, 682px" /><figcaption id="caption-attachment-90156" class="wp-caption-text">Krukkerts Gerrit</figcaption></figure>
<p> </p>
<p>In 1988 zond ze het gedicht “In de tuin van Maria-Oord” in voor een natuurwedstrijd van het IVN en won daarmee gelijk de eerste prijs. Ze had haar inzending vergezeld van een begeleidende brief zodat de jury het gedicht goed zou kunnen begrijpen: “Maria oord is het bejaardenhuis van Luttenberg. Onze bejaardenwoningen grenzen met hun tuintjes aan de tuinen van Maria-Oord. Elk jaar keek je vol verwachting uit naar het in bloei komen en uitlopen van die prachtige oude bomen en genoot je van de bedrijvigheid van zoveel vogels. Het doet me nog steeds zeer. En dat noemen vele “overdreven”. Ik hield veel van die bomen.”:</p>
<p style="text-align: center;"><em><strong>In de tuin van Maria-Oord</strong></em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Ze hebben alle bomen omgezaagd,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>De prunussen, de oude appelbomen</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>en alle goede geesten zijn verjaagd</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>met alle rose en witte bloesemdromen.</em></p>
<p style="text-align: center;"><em> Ze hebben grote thuja’s neergehaald,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Magnolia en lariksen, laurieren,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>de vogels zijn al duizend keer verdwaald,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>waar zullen die strakjes voorjaar vieren?</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Ze hebben heel die grote tuin vernield</em></p>
<p style="text-align: center;"><em> Met grof geweld van niets ontziende zagen,</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>’t zoveelste stukje Luttenberg ontzield.</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Of wij wisten dan …..???</em></p>
<p style="text-align: center;"><em>Nee, oude mensen hoef je niets te vragen.</em></p>
<p> </p>
<p>Nel Gijsel-Hunink is op 25 augustus 1992 op 65-jarige leeftijd overleden en begraven op het kerkhof van Luttenberg. Op haar eenvoudige grafsteen stond haar meisjesnaam Nel Hunink, met daaronder de vermelding “wed. v. Leon Gijsel”. Inmiddels is het graf geruimd en niets herinnert meer aan haar verblijf in Luttenberg.</p>
<blockquote><p>Gelukkig heeft ze ons wel twee Luttenbergse verliesgedichten nagelaten.</p></blockquote>
<p><img loading="lazy" decoding="async" class="aligncenter wp-image-46160" src="https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2021/12/Luttenberg-Parel-logo-300x300.jpg" alt="" width="200" height="200" srcset="https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2021/12/Luttenberg-Parel-logo-300x300.jpg 300w, https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2021/12/Luttenberg-Parel-logo-150x150.jpg 150w, https://hierinsalland.nl/wp-content/uploads/2021/12/Luttenberg-Parel-logo.jpg 400w" sizes="auto, (max-width: 200px) 100vw, 200px" /></p>
<p> </p>